08.04.2022
Znaczącą rolę w życiu każdego człowieka odgrywa praca, która oprócz korzyści finansowych powinna stanowić źródło satysfakcji i być elementem dowartościowującym. Często słyszy się, że miejsce pracy powinno być jak drugi dom, natomiast zamiast przewagi korzyści coraz częściej staje się ona źródłem ogromnego stresu.
(…) nie ma takiego zawodu, w którym ryzyko wypalenia nie istniałoby w tej czy w innej formie.
Sven Max Litzke, Horst Schuh (2007, s. 173)
Zjawisko wypalenia zawodowego ma ścisły związek ze stresem w pracy, bowiem jest stanem psychologicznym, stanowiącym reakcję na sytuacje stresowe i obciążania psychiczne w obszarze kariery zawodowej. Oprócz przeciążenia psychicznego pracownika warto mieć na uwadze, że zjawisko wypalenia zawodowego ściśle związane jest z obniżoną jakością i wydajnością pracy, co przekłada się na funkcjonowanie całej organizacji w firmie.
„Wypalenie zawodowe jest psychologicznym zespołem wyczerpania emocjonalnego, depersonalizacji oraz obniżonego poczucia dokonań osobistych.”
Christina Maslach
Opierając się na zaproponowanej definicji Ch. Maslach warto wspomnieć, że depersonalizacja jest dynamicznym procesem obronnym, który opiera się na dystansowaniu w stosunku do swoich usługodawców.
Alternatywne rozumienie wypalenia zawodowego zaproponowali Pines i Aronson, którzy opisują problem ten jako:
„(…) stan fizycznego, emocjonalnego i psychicznego wyczerpania, spowodowany przez długotrwałe zaangażowanie w sytuację, które są obciążające pod względem emocjonalnym.”
Pines AM.
Podsumowując wypalenie zawodowe jest odpowiedzią organizmu na odczuwany stres, którego źródło ulokowane jest w miejscu pracy lub ściśle związane jest z sytuacją zatrudnienia. Może być wynikiem długotrwałego przeciążenia organizmu, trudnymi i odpowiedzialnymi zadaniami, jak również stać się efektem wyczerpania fizycznego oraz monotonnej i nudnej pracy.
Badacze (por. m.in C. Cherniss) zajmujący się problematyką wypalenia zawodowego zwracają uwagę na znaczenie czynników organizacyjnych w ustaleniu etiologii wypalenia zawodowego.
Do ewentualnych czynników organizacyjnych można zaliczyć:
(za: Chirkowska-Smolak 2009, s. 263).
Bardzo istotne znaczenie podatności na wypalenie zawodowego mają czynniki osobowościowe jednostki, które oscylują w obszarze cech osobowości i temperamentu. To właśnie te cechy wielokrotnie decydują o zwiększonej skłonności wystąpienia nieprawidłowości dotykających równowagę zdrowia psychicznego.
Do opisywanych czynników osobowościowych mających znaczny wpływ na wystąpienie wypalenia zawodowego u pracownika zaliczyć można:
W etiologii wypalenia zawodowego na uwagę zasługują również czynniki interpersonalne opierające się na wzajemnych relacjach:
Z kolei dotyczą one występowania we wzajemnej relacji takich problemów jak:
„Trzymaj się z dala od ludzi, którzy próbują pomniejszać twoje ambicje. Mali ludzie zawsze tak robią, a naprawdę wielcy sprawiają, że czujesz, że i ty możesz być wielki.”Mark Twain
Cytowana wyżej słynna badaczka w obszarze wypalenia zawodowego Christina Maslach klasyfikuje opisywany problem w trzech filarach:
1. filar - emocjonalny :
3. filar poznawczy:
Wypalenie zawodowe często również powiązane jest z występowaniem objawów psychosomatycznych takich jak: bóle głowy, chroniczne zmęczenie, problemy z koncentracją, złe samopoczucie, bóle brzucha, nadmierna potliwość i wszelkie inne powiązane z obciążeniem układu nerwowego organizmu.
Skutki wypalenia zawodowego są obszerne, bowiem niosą ze sobą konsekwencje indywidualne, jak również społeczne. Warto również pamiętać, że wypalenie zawodowe pozostaje w ścisłym związku z długotrwałym stresem, który powoduje szereg skutków ubocznych dla zdrowia fizycznego i psychicznego. Mimo to uważa się, że samo w sobie wypalenie zawodowe nie jest formą psychopatologii, jednak prowadzi do wielu zaburzeń w zakresie zdrowia psychicznego m.in:
Coraz częściej w Polsce w dużych firmach, korporacjach realizowane są programy edukacyjne i terapeutyczne na temat wypalenia zawodowego. Pracodawcy zaczynają korzystać z możliwości organizowania warsztatów rozpoznawania i radzenia sobie z objawami wypalenia zawodowego dla swoich pracowników.
Każda większa organizacja powinna opracować swój system wsparcia dla pracowników w obszarze przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu, bowiem straty poniesione w wyniku pojawienia się problemu wśród pracowników mogą być większe, niż koszty dobrze zorganizowanych działań prewencyjnych.
“Zagłuszanie bólu na jakiś czas sprawia, że powraca ze zdwojoną siłą.”
J.K. Rowling,
Do sposobów redukowania nadmiernego stresu można zaliczyć takie elementy jak:
1. Techniki antystresowe oparte na pracy z ciałem jako element przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu, to m.in.:
2. Techniki mentalne jako element przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu, to m.in.:
3. Coaching terapeutyczny:
Coaching terapeutyczny to droga do realizacji Twojego osobistego celu, niezależnie czy dotyczy on zmiany stylu życia, relacji, wybrania się w podróż, podniesienia swojej efektywności, rozwijania swoich pasji. Poprzez coaching terapeutyczny, możesz przyjrzeć się swoim emocjom, przekonaniom, wartościom, zasobom, potrzebom, ale także swoim wymówkom, ograniczeniom i obawom. Możesz zyskać lepsze poznanie siebie, zrealizować swoje plany i przybliżyć się do spełnienia marzeń.
Założenia coachingu terapeutecznego mogą stanowić prewencję wypalenia zawodowego, zalicza się do nich :
Zapewne wiele osób zmagających się z wypaleniem zawodowym zakłada, że odczuwane skutki dla organizmu są jedynie efektem chwilowego przemęczenia i nie wymagają wsparcia psychoterapii. Jednak zaniedbanie swojego zdrowia w wyniku wypalenia zawodowego i rezygnacja z konsultacji psychoterapeutycznej może powodować wiele szkodliwych następstw zdrowotnych.
Dodatkowym argumentem przeciwko bagatelizowaniu problemu jest zakwalifikowanie od 01 stycznia 2022 r. wypalenia zawodowego w klasyfikacji ICD-11 (Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób) jako syndromu zawodowego wymagającego leczenia, którego efektem jest przewlekły stres w pracy. .
Psychoterapia pozwala wypracować cele i ustalić etapy ich realizacji, co służy gruntownej przebudowie życia zawodowego.
Anczewska M, Witaj P, Roszczyńska J. Postępy Psychiatrii i Neurologii 2005; 14 (2) 67.77
Chirkowska-Smolak T., Organizacyjne czynniki wypalenia zawodowego, [w:] Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, Rok LXXI, zeszyt 4, 2009,
Godlewska-Werner D., Czy to jest już wypalenie zawodowe?, „Psychologia w praktyce” 2019, nr 17
Litzke S., Schuh H., Stres, mobbing i wypalenie zawodowe, GWP, Gdańsk 2007
Maslach C. What have we learned about burnout and health? Psychol Health 2001; 16: 607.11.
Pines AM. Wypalenie . w perspektywie egzystencjalnej. W: Sêk H, red. Wypalenie zawodowe . przyczyny, mechanizmy, zapobieganie. Warszawa: Wyd Nauk PWN; 2000: 32.57.
Wypalenie zawodowe objawia się najczęściej utratą entuzjazmu w stosunku do wykonywanej pracy, obniżeniem motywacji do angażowania się w obowiązki, emocjonalnym wyczerpaniem oraz mniejszą odpornością na stres w miejscu pracy.
Dodatkowo oprócz symptomów psychologicznych pojawić mogą się również objawy psychosomatyczne takie jak bóle głowy, problemy ze snem czy wyczerpanie fizyczne.
W tej sytuacji jeżeli Twoja praca zawodowa powoduje u Ciebie szereg negatywnych emocji, obserwujesz u siebie spadek motywacji oraz brakuje Ci sił na radzenie sobie ze stresem to można wnioskować, że prawdopodobnie zmagasz się z wypaleniem zawodowym. Warto skonsultować swoje symptomy i obawy z psychologiem.
Jednym z narzędzi pozwalającym wstępnie zdiagnozować wypalenie zawodowe jest Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego LBQ. Wymieniony test na wypalenie zawodowe pozwala zweryfikować czy odczuwane symptomy mogą wskazywać na wypalenie zawodowe.
Jest to narzędzie wykorzystywane głównie przez psychologów, ale również doradców zawodowych czy specjalistów HR po uprzednim szkoleniu. Test LBQ na wypalenie zawodowe pozwala jedynie połowicznie stwierdzić czy cierpimy na wypalenie zawodowe, ponieważ pełną diagnozę postawić może jedynie specjalista - psycholog / psychoterapeuta.
Jeżeli podejrzewasz u siebie wypalenie zawodowe należy zgłosić się do psychoterapeuty. Najlepszą formą psychoterapii w przypadku leczenia wypalenia zawodowego będzie psychoterapia poznawczo-behawioralna, psychoterapia Gestalt lub psychoterapia integracyjna.
Wypalenie zawodowe oraz długotrwały stres w miejscu pracy pociąga za sobą szereg konsekwencji zdrowotnych i rodzinnych. Dla poprawy funkcjonowania niezmiernie ważne jest podjęcie odpowiedniej terapii. Psychoterapia w wypaleniu zawodowym przede wszystkim pozwala na uzyskanie równowagi psychofizycznej oraz opanowanie negatywnych objawów i skutków wypalenia zawodowego.
Szczególnie efektywna będzie terapia u specjalisty, który jest jednocześnie psychoterapeutą i coachem, ponieważ oprócz pracy nad rozwiązywaniem wewnętrznych konfliktów czy zmianą negatywnych schematów myślowych możliwa będzie praca nad uruchomieniem wewnętrznego potencjału, a także ukierunkowanie na rozwój osobisty.
Elementy coachingu w psychoterapii pozwalają skupić się na indywidualnych zasobach, wzmocnić pozytywne i mocne strony oraz służą określeniu celu i wyzwoleniu motywacji do działania.
Jak najbardziej tak - w walce z wypaleniem zawodowym zmiana pracy może być bardzo pomocna. Pokonanie kryzysu związanego z wypaleniem zawodowym może być możliwe dzięki zmianie miejsca pracy, pracodawcy czy nawet zawodu. Zmiana perspektywy, spróbowanie swoich sił w innym obszarze zawodowym może skutecznie pomóc w negatywnych skutkach wypalenia zawodowego oraz znacząco wpłynąć na wzrost poziomu motywacji do dalszego rozwoju osobistego. Często już zmiana stanowiska w pracy czy zakresu obowiązków może przyczynić się do zwiększenia poczucia entuzjazmu i satysfakcji.
Najskuteczniejszym wsparciem w walce z wypaleniem zawodowym jest filozofia work-life balance, czyli znalezienie równowagi między życiem zawodowym i prywatnym.
Wypalenie zawodowe najczęściej dotyka osoby, które za bardzo angażują się w obowiązki zawodowe i zbyt mocno poświęcają się pracy, zapominając o odpoczynku i relaksie. Kluczowy w walce z wypaleniem zawodowym będzie odpoczynek zarówno psychiczny jak i fizyczny, który pozwoli na złapanie dystansu oraz pomoże w regeneracji sił. Warto pomyśleć również o dłuższym urlopie, reorganizacji swojego systemu pracy czy też higiena pracy polegająca na efektywnych przerwach w czasie pracy.
Bardzo ważnym punktem w walce z wypaleniem zawodowym będzie stosowanie zdrowych strategii radzenia sobie ze stresem jak np. kontakt z bliskimi i przyjaciółmi, wsparcie emocjonalne, uprawianie sportu, hobby czy kontakt z naturą. Warto również skorzystać ze wsparcia psychoterapeuty i coacha.