Zaburzenia zachowania dzieci i młodzieży

Charakterystyka  zaburzeń zachowania u dzieci i młodzieży
 

Zaburzenia zachowania dzieci i młodzieży to poważny problem ostatnich lat, który znacząco przybiera na sile. Bardzo często dotyczy nastolatków, chociaż przejawia się już we wczesnym dzieciństwie. Biorąc pod uwagę kryteria diagnostyczne (por. ICD-10, DSM-V klasyfikacja Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego), z zaburzeniami zachowania mamy do czynienia w momencie łamania norm społecznych w sposób znaczący oraz w formie trwałego postępowania.

Do przykładowych zaburzeń zachowania można zaliczyć m.in.:
 

• agresję wobec ludzi lub zwierząt,
• niszczenie mienia, dewastacja
• oszustwa i kradzieże,
• naruszanie zasad społecznych,
• różnego rodzaju czyny agresywne przykładowo: zastraszanie, złoszczenie się i szybka irytacja, wchodzenie z konflikty z rówieśnikami oraz najbliższym otoczeniem,
• nieuzasadniony opór, działania nacechowane złośliwością,
• zachowania prowokacyjne w celu zwrócenia uwagi,
• wiele innych połączonych z agresywną postawą.
   

Badania nad etiologią wskazują, że za występowanie zaburzeń zachowania i emocji odpowiedzialne są interakcje czynników genetycznych i środowiskowych (por. Fonagy P, Target M. Psychoanalytic theories. Perspectives from developmental psychopathology. New York, London: Routledge; 2003).
 

Jednak najczęściej związek z występowaniem zaburzeń zachowania mają czynniki środowiskowe skorelowane z różnymi sytuacjami życiowymi takimi jak:
 

• brak jednego z rodziców,
• rozwód, brak stabilizacji życiowej,
• style przywiązania w relacjach rodzinnych, 
• poczucie lęku,
• funkcjonowanie w grupie rówieśniczej.

Ponadto często okres dojrzewania utrudnia rozpoznawanie przez młodzież swoich stanów emocjonalnych i wpływa na wzmożone napięcie, nerwowość, bunt, a także izolację społeczną.

 

„Jaki jest pożytek z tego, że dziecko zna położenie Neptuna we Wszechświecie, jeśli nie wie, gdzie umieścić swój smutek lub gniew”.

(Jose Maria Toro)

Leczenie zaburzeń zachowania i emocji u dzieci oraz młodzieży, a psychoterapia 

Bardzo ważna jest profilaktyka, uważność, szybkie rozpoznawanie trudności  oraz skuteczne sposoby wspierania zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży .

Istotne w pracy psychoterapeuty z niepełnoletnim pacjentem jest postawienie diagnozy na podstawie rozpoznania źródła problemu, a także wykluczenie czynników biologicznych.

Istotnym elementem leczenia zaburzeń zachowania i emocji u dzieci oraz młodzieży jest:

• psychoedukacja dziecka oraz rodziców,
• terapia indywidualna,
• terapia grupowa,
• treningi umiejętności społecznych.

Psychoterapia dzieci i młodzieży w klinice psychoterapii online MyWay 
 

Psychoterapeuci pracujący w naszej specjalistycznej klinice online mają doświadczenie kliniczne w pracy z dziećmi i młodzieżą oraz nieustannie podnoszą swoje kwalifikacje zawodowe. Wsparcie terapeutyczne przede wszystkim skierowane jest na pracę z młodzieżą, dzieckiem, jak również często opiera się na poprawie funkcjonowania całego systemu rodzinnego.
 

Psychoterapia z dziećmi i młodzieżą służy wypracowaniu umiejętności życiowych takich jak:
 

• radzenie sobie ze stresem,
• poczucie bezpieczeństwa,
• umiejętność kierowania emocjami w sposób umożliwiający budowanie poczucia własnej wartości oraz właściwej samooceny,
• asertywność,
• zdolność do samokontroli,
• radzenie sobie z negatywnymi emocjami.

Ponadto w przypadku zaburzeń zachowania dzieci i młodzieży warto pamiętać o ochronie zdrowia psychicznego rodziców, którzy obciążeni są wieloma stresującymi sytuacjami w życiu prywatnym lub zawodowym. Dodatkowo problemy wychowawcze przekładają się na ogromny balast psychiczny i niejednokrotne wyczerpanie, które może nieść poważne skutki zdrowotne w przyszłości.

W psychoterapii dzieci i młodzieży w naszej klinice online można, a nawet zaleca się, aby wcześniej skorzystać z usługi "Konsultacja rodzicielska", która służy temu, by rodzic, bez obecności dziecka, mógł najpierw przedstawić problem, a także poznać terapeutę, któremu zamierza powierzyć swoje dziecko.
 

Literatura
 

Fonagy P, Target M. Psychoanalytic theories. Perspectives from developmental psychopathology. New York, London: Routledge; 2003

American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders (DSM–5). Washington: APA; 2013.

Kołakowski A, Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka, Sopot 2014.