Załamanie nerwowe - przyczyny, objawy i leczenie

Czym jest załamanie nerwowe?

Każdy człowiek napotyka trudne, stresujące sytuacje w swoim życiu. Tym, co może odróżniać jedną osobę od drugiej, jest to sposób radzenia sobie z cierpieniem. Może być on niezwykle zróżnicowany, w zależności od cech osobowościowych, a także temperamentalnych jednostki, czy też jej doświadczeń życiowych.
 

Przede wszystkim załamanie nerwowe to inaczej nerwowa destabilizacja, która polega na nieradzeniu sobie z odczuwanym stresem, napięciem czy bolesnymi, życiowymi sytuacjami. Aby rozpoznać załamanie nerwowe należy określić, czy stan psychiczny danej osoby uniemożliwia jej normalne funkcjonowanie. Czasem mogą nastąpić okoliczności, w których człowiek doświadcza wyczerpania psychicznego lub fizycznego, jednak należy podkreślić, że nie zawsze doprowadza to do załamania nerwowego. Załamanie nerwowe występuje wtedy, gdy dana osoba nie posiada żadnych zasobów oraz wystarczających sił do przezwyciężenia kryzysu.

Zdrowie psychiczne a poczucie braku stabilności emocjonalnej – jakie można zaobserwować zależności?  Osoba przeżywająca kryzys jest bardziej podatna na odbieranie negatywnych bodźców, odczuwanie poczucia bezradności oraz przeciążenia, dlatego też kryzys psychiczny jest jednym z powodów, dla których może pojawiać się załamanie nerwowe. 
 

Jakie są rodzaje załamań nerwowych? Można wymienić wiele rodzajów załamań nerwowych w zależności od indywidualnych predyspozycji oraz przeżyć osobistych danego człowieka. Należy nadmienić, że załamanie nerwowe może być powiązane z takimi trudnościami, jak: 

• zaburzenia depresyjne;
• zaburzenia lękowe;
• przewlekły, silny stres;
• odpowiedź na traumatyczne zdarzenie, np. śmierć bliskiej osoby;
• wypalenie w pewnym ważnym obszarze funkcjonowania, takim jak praca czy życie rodzinne.

Przyczyny załamania nerwowego

Jakie można wymienić przyczyny załamania nerwowego? Przyczyny załamania nerwowego są zróżnicowane, jednak występują pewne wspólne czynniki, które mogą wywołać ten ciężki stan. Mimo wszystko należy pamiętać, że każdy przypadek załamania nerwowego należy interpretować indywidualnie, aby jak najlepiej pomóc osobie przeciążonej psychicznie.

Załamanie nerwowe występuje szczególnie wtedy, gdy człowiek nagle musi poradzić sobie z niepożądanymi przemianami w swoim życiu. W związku z niezapowiedzianą zmianą, oprócz poczucia obciążenia, mogą pojawić się również takie odczucia jak poczucie smutku, poczucie bezsilności czy nawet objawy depresyjne. Aby osoba mogła poradzić sobie z przytłaczającym kryzysem to warto, by skorzystała ze wsparcia psychologicznego czy też pomocy ze strony najbliższych. 

Co jeszcze może wywołać załamanie nerwowe? Załamanie psychiczne może wystąpić, gdy ludzie mają poczucie chronicznego stresu i nie reagują na nie adekwatnie. Brak odpoczynku, właściwej regeneracji czy dbania o swoje zdrowie może przyczynić się do znacznego przeciążenia organizmu pod względem fizycznym oraz psychicznym. Należy wiedzieć, że po silnym wyczerpaniu jest o wiele trudniej wrócić do swoich pierwotnych sił witalnych i wymagane jest znacznie więcej czasu w powrocie do równowagi emocjonalnej. Załamanie psychiczne powinno być dla osoby jednym z sygnałów, że nasz umysł i ciało potrzebuje wytchnienia. 

 

Objawy załamania nerwowego

Osoby przeżywające załamanie nerwowe doświadczają wielu bolesnych stanów psychicznych oraz fizycznych, których nie można bagatelizować. Jakie można wymienić objawy załamania nerwowego? Objawy towarzyszące załamaniu mają różny charakter, dlatego dokonano ich podziału na emocjonalne, psychiczne oraz fizyczne.
 

Jakie są emocjonalne objawy załamania nerwowego? Człowiek na skraju wytrzymałości rzadko przypisuje pozytywne cechy otaczającej go rzeczywistości, dlatego warto wiedzieć. że emocjonalne objawy załamania obejmują takie czynniki psychologiczne, jak: 

• poczucie braku stabilności emocjonalnej,
• poczucie otępienia emocjonalnego.
• poczucie pustki emocjonalnej,
• rozpacz,
• poczucie beznadziei,
• poczucie niepokoju,
• poczucie drażliwości, gniew,
• wrogość do siebie i innych.

Jakie są psychiczne objawy załamania nerwowego? Objawy załamania psychicznego stanowią najszerszą grupę symptomów w załamaniu nerwowym. Symptomy mogące wystąpić u osoby przeciążonej, to: 

• brak optymizmu,
• poczucie braku sensu życia,
• poczucie braku radości z życia,
• bezradność,
• zaprzeczanie rzeczywistości,
• depersonalizacja, derealizacja,
• poczucie braku zainteresowania otaczającym światem,
• poczucie braku chęci do działania,
• poczucie niezdolności do podejmowania decyzji,
• nadmierne poczucie winy,
• uporczywe lęki,
• ataki paniki,
• poczucie dezorientacji,
• poczucie oszołomienia,
• zaburzenia emocjonalne, w tym nadpobudliwość,
• niezdolność do odraczania gratyfikacji,
• izolowanie się od innych,
• myśli samobójcze.

Jakie są objawy fizyczne załamania nerwowego? Nasz umysł oraz ciało są nierozwiązywalnie połączone, tak więc zrozumiałym jest, że załamanie nerwowe obejmuje także objawy fizyczne. Objawy fizyczne załamania nerwowego obejmują następujące stany fizjologiczne oraz zachowania:

• poczucie braku energii i poczucie osłabienia,
• bezsenność,
• wyrządzanie sobie krzywdy lub chęć tego zrobienia,
• przejawianie zachowań o charakterze uzależnieniowym,
• problemy żywieniowe (np. niejedzenie lub przejadanie się).

Wskazane jest również, aby wspomnieć o funkcjonowaniu psychospołecznym osób załamanych nerwowo:

• nuda połączona z negatywnymi, uporczywymi myślami,
• niezadowolenie z nawiązywanych i utrzymywanych relacji interpersonalnych,
• częste trudności w pracy lub szkole związane z niedotrzymywaniem terminów przydzielonych zadań,
• pojawianie się znaczących problemów finansowych osoby przeciążonej.

Jak radzić sobie z załamaniem nerwowym? 

Stan załamania nerwowego jest dogłębnie uciążliwy, ponieważ znacząco utrudnia funkcjonowanie psychiczne, fizyczne oraz społeczne. Osoby przeżywające załamanie nerwowe często doświadczają zaburzenia równowagi psychicznej oraz mają poczucie zagubienia w swoim codziennym życiu. Jak przetrwać załamanie nerwowe? Jakie można wyróżnić metody radzenia sobie z załamaniem nerwowym?

Jednym ze sposobów poradzenia sobie z załamaniem nerwowym jest zatroszczenie się o swoją dietę oraz aktywność fizyczną. Warto pamiętać, że pożywne, regularne posiłki są podstawą zachowania dobrego zdrowia psychicznego. Badania wskazują, że dieta bogata w składniki odżywcze, minerały, a także o niskiej zawartości sodu i wysokiej zawartości potasu, poprawia nastrój oraz łagodzi odczuwany kryzys psychiczny. Uprawianie sportu przyczynia się do polepszenia stanu psychicznego poprzez: 

• poprawę snu, 
• zwiększenie poziomu wydzielanych endorfin (hormonu szczęścia), 
• wzmacnianie poczucia własnej wartości oraz skuteczności,
• przerwanie negatywnych myśli,
• polepszenie funkcji poznawczych.

Załamanie psychiczne należy leczyć również poprzez zadbanie o odpowiedni sen. Optymalna długość snu powinna wynosi od 7 do 9 godzin w ciągu doby. Minimalnie każdy z nas powinien poświęcić co najmniej 6 godzin snu, aby móc poprawnie funkcjonować na co dzień. Warto także wziąć pod uwagę właściwą higienę snu. Oto kilka z najważniejszych zasad: 

• staranie się o regularne pory budzenia się oraz zasypiania.
• unikanie kofeiny i nikotyny (szczególnie przed położeniem się do łóżka!)
• przed snem nie należy spożywać obfitych posiłków i pić dużej ilości napojów.
• unikanie intensywnego, zimnego światła w porze nocnej.
• przed pójściem spać istotny jest relaks, odprężenie się.

Nerwowa destabilizacja może wynikać ze zbyt rzadkiego przebywania na łonie natury. Co ciekawe, spędzanie większej ilości czasu wśród przyrody może znacząco poprawić samopoczucie oraz zmniejszyć dotkliwość załamania nerwowego. Jeżeli mieszkasz w mieście i doświadczasz kryzysu psychicznego, to warto odbyć wycieczkę do lasu bądź na wieś, która może pomóc w ukojeniu nerwów.

Należy wiedzieć, że przy przeciążeniu psychicznym powinno się ograniczyć korzystanie z urządzeń elektronicznych (takich jak telefony, laptopy czy telewizor), ponieważ mogą one pogarszać stan osoby załamanej nerwowo. W przypadku przebodźcowania elektroniką pomocne mogą okazać się techniki relaksacyjne, które efektywnie uspokajają system nerwowy.

Długotrwałe spędzanie czasu samotnie nie jest wspierające dla zdrowia psychicznego, dlatego w miarę możliwości należy się jego wystrzegać – a szczególnie w momencie przeżywania załamania nerwowego. Uzyskanie wsparcia od najbliższych jest w stanie pomóc osobie przetrwać załamanie nerwowe oraz umożliwić jej szybszy powrót do właściwego, codziennego funkcjonowania.

Leczenie załamania nerwowego 

Na czym powinno polegać leczenie załamania nerwowego? Leczenie stanu załamania nerwowego jest istotne, aby z czasem móc wrócić do dawnego, optymalnego funkcjonowania. Objawy kryzysu psychicznego można zmniejszyć poprzez wiele metod, a jedną z nich stanowi odpowiednia suplementacja oraz dieta. 

Niedobory składników odżywczych są częstą przyczyną niskiej wydajności psychicznej oraz fizycznej, co w dalszej perspektywie może doprowadzić jednostkę do odczuwania całościowego, długotrwałego przeciążenia. Każdy człowiek posiada indywidualne zapotrzebowanie na dane mikroelementy. Warto wiedzieć, że terapia ortomolekularna jest w stanie uzupełnić konkretne niedobory organizmu i polepszyć stan zdrowia psychicznego. 

Na czym opiera się terapia ortomolekularna? Leczenie ortomolekularne wymaga zebrania kompleksowego wywiadu od pacjenta, przeprowadzenia badania fizykalnego oraz badań laboratoryjnych. Terapia ta działa głównie w oparciu o dokładną metodę prób i błędów. 

 

Terapia załamania nerwowego 

Czym jest załamanie nerwowe i jakie jego objawy powinny skłonić do sięgnięcia po pomoc psychoterapeutyczną? Załamanie nerwowe to stan, w którym dana osoba nie jest w stanie poradzić sobie ze stresem czy trudnymi zdarzeniami, z powodu przeciążenia układu nerwowego. 

Do charakterystycznych symptomów załamania psychicznego należą:

• poczucie niezdolności do normalnego funkcjonowania,
• poczucie otępienia emocjonalnego,
• poczucie braku elastyczności emocjonalnej,
• poczucie niepewności odnośnie teraźniejszości,
• poczucie lęku przed przyszłością,
• poczucie zagrożenia,
• poczucie braku motywacji do wykonywania jakichkolwiek czynności,
• poczucie izolacji od innych ludzi.
   

Czy załamanie nerwowe to zaburzenie psychiczne? Załamanie nerwowe nie jest zaburzeniem psychicznym, natomiast może być jego przykrą konsekwencją. Dla przykładu nasilenie objawów depresji może wywołać silny kryzys psychiczny, który może doprowadzić jednostkę do całkowitego pozbawienia emocji czy częstego odczuwania paraliżującego lęku.
 

Czy psychoterapeuta jest w stanie rozpoznać załamanie nerwowe? Psychoterapeuta jest w stanie stwierdzić, czym różni się załamanie nerwowe od depresji oraz innych zaburzeń natury psychicznej, a także dobrać odpowiednie leczenie. 

 

Załamanie nerwowe – terapie najczęściej polecane pacjentom:
 

• terapia psychodynamiczna – umożliwia dogłębne zrozumienie swoich trudności oraz mechanizmów, które doprowadziły do załamania nerwowego,
• terapia Gestalt – skupienie się nie tylko na umyśle, ale także na cielesności człowieka (istotne są odczucia z ciała, które mają powiązanie z załamaniem nerwowym),
• terapia integracyjna – indywidualne dopasowanie technik do danego pacjenta oraz jego potrzeb, komfortu.

Ile trwa proces terapeutyczny, gdy ktoś doświadcza załamania nerwowego? Trudno określić, jak długo może trwać terapia załamania nerwowego, ponieważ proces terapeutyczny każdej osoby jest indywidualny. Warto wiedzieć, że leczenie stanu załamania nerwowego może ulec wydłużeniu w przypadku, gdy wspomnianemu stanowi psychicznemu towarzyszą inne choroby bądź zaburzenia, takie jak depresja czy zaburzenia lękowe. 
 

Jeżeli czujesz, że doświadczasz załamania nerwowego, to nie wahaj się. Już teraz umów wizytę w naszej klinice psychoterapii online!

ZAREZERWUJ WIZYTĘ

 

Bibliografia

Prousky, J. (2014). The Manifestations and Triggers of Mental Breakdown, and its Effective Treatment by Increasing Stress Resilience with Psychosocial Strategies, Therapeutic Lifestyle Changes, and Orthomolecular Interventions. Journal of Orthomolecular Medicine, 28(3), 111-130.

Otwinowski, W. (2010). Kryzys i sytuacja kryzysowa. Przegląd Naukowo-Metodyczny. Edukacja dla Bezpieczeństwa, 2, 83-89.