Społeczne zaburzenie lękowe, inaczej fobia społeczna, charakteryzuje się nasilonym lękiem lub niepokojem w co najmniej jednej sytuacji społecznej. Pojęcie „sytuacja społeczna” oznacza tu każdą z sytuacji, w których dochodzi do interakcji międzyludzkich. W praktyce oznacza to odczuwanie lęku począwszy od czynności jedzenia i picia w obecności innych, korzystania z toalety w miejscach publicznych, czy podpisania się na dokumencie, poprzez nawiązywanie rozmowy, spotykanie się ze znajomymi - a skończywszy na przemywaniu do nieznajomej osoby, czy występowaniu przed grupą ludzi. Osoby cierpiące z powodu fobii społecznej są przekonane, że ich zachowanie zostanie źle ocenione albo będzie obraźliwe, w konsekwencji czego zostaną odrzucone i ich samoocena istotnie na tym ucierpi.
Kolejnym niezwykle istotnym elementem fobii jest unikanie sytuacji społecznych, aby nie odczuwać lęku. Unikanie w przypadku fobii społecznej w nasilonej formie może prowadzić do sytuacji, w której trudno jest wyjść z domu, czy do konsekwencji w postaci niezaliczenia przedmiotu na studiach z powodu unikania prezentacji zaliczeniowej.
Kiedy oceniamy sytuację jako zagrażającą, wówczas uruchamiany jest wewnętrzny system alarmowy, tzw. „system walki lub ucieczki”, który pozwala nam przetrwać. Bardzo ważny jest fakt, że nasz mózg nie rozróżnia, kiedy niebezpieczeństwo jest realne – np. rzeczywiście atakuje nas tygrys, a kiedy wyobrażamy sobie, że to się dzieje. Reakcje fizjologiczne, np. silne bicie serca, doświadczane w lęku, jest ewolucyjną reakcją, niezbędną do ucieczki przed „tygrysem”, jednak w przypadku wyobrażonego niebezpieczeństwa w sytuacjach społecznych taka reakcja już niekoniecznie się przydaje i jest adekwatna.
Często pojawia się pytanie, jakich sytuacji obawia się osoba borykająca się z fobią społeczną. Warto podkreślić, że fobia społeczna najczęściej charakteryzuje się uczuciem strachu przed wystąpieniami publicznymi. Natomiast do innych przykładów fobii należy:
lęk dotyczący spożywania posiłków w towarzystwie innych osób przykładowo w miejscu pracy, szkole czy innych miejscach publicznych,
lęk przed wykonywaniem różnych czynności w towarzystwie innych, związany przykładowo z pracą lęk przed pisaniem, podpisywaniem dokumentów, odbieraniem telefonów,
lęk przed korzystaniem z toalet publicznych,
lęk przed zawieraniem nowych znajomości, wychodzeniem na randki,
lęk przed rozmową z nieznajomymi, przykładowo z obsługą sklepu itp.
lęk przed wystąpieniem publicznym,
lęk przed poczuciem wstydu odczuwanym w obecności innych.
Co sprawia, że lęk w sytuacjach społecznych utrzymuje się i generuje występowanie fobii społecznej ? Ważnym czynnikiem, podtrzymującym objawy fobii społecznej, są nieprawidłowości uwagi. Z badań wynika, że osoby cierpiące na fobie społeczną są zaabsorbowane swoimi myślami, dotyczącymi fizjologicznych objawów lęku, takich jak zaczerwienienie, drżenie głosu, uczucie pustki w głowie itp. Uwaga skoncentrowana jest ponadto na bieżącym wykonaniu zadania, np. czy mówię dokładnie to, co zaplanowałem i jak odbierają mnie inni ludzie. Nasz system uwagi jest w stanie przyjąć tylko pewną liczbę informacji w tym samym czasie, dlatego bardzo trudno jest jednocześnie słuchać i planować co się powie. Koncentracja „na sobie” prowadzi do eskalacji lęku oraz zmniejsza umiejętności odczytywania przeżyć innych ludzi, dostrzegania niuansów i drobnych gestów.
Fobia społeczna to kompleksowe zaburzenie psychiczne, które charakteryzuje się silnym, nadmiernym lękiem przed sytuacjami społecznymi lub wystąpieniem publicznym. Objawy tego schorzenia mogą być różnorodne i znacząco wpływać na codzienne funkcjonowanie jednostki. Wśród najczęstszych symptomów fobii społecznej znajdują się:
Wiele osób z fobią społeczną ma przekonanie, że ich umiejętności społeczne są małe i że to właśnie stanowi główny problem, jednak to koncentracja uwagi na „swojej głowie” oraz perfekcjonistyczne standardy w większym stopniu wpływają na nasilenie lęków, niż rzeczywisty brak umiejętności.
Jak pokonać fobię społeczną? Według rekomendacji NICE (Narodowy Instytut Zdrowia i Doskonałości Klinicznej Wielkiej Brytanii) w przypadku oddziaływań psychologicznych zalecana jest terapia poznawczo-behawioralna oraz krótkoterminowa psychoterapia psychodynamiczna, w przypadku mniej nasilonych objawów fobii społecznej pomocne mogą być również przewodniki samopomocowe na podstawie techniki poznawczo-behawioralne.
Mądrość ludowa głosi, że aby pokonać lęk przed czymś, trzeba ostatecznie stawić temu czoła i ekspozycja jest właśnie stopniowym doświadczaniem sytuacji, które wywołują lęk.
Aby zobrazować, jak przebiega ekspozycja można wyobrazić sobie naukę pływania: zaczynamy od moczenia nóg w płytkiej części basenu, następnie uczymy się moczenia twarzy i utrzymywania na wodzie. Z czasem nabieramy pewności, żeby skoczyć do głębszej części basenu itd. Prawdopodobnie każdy etap pokonywany po raz pierwszy wiąże się lękiem, jednak każde kolejne powtórzenie będzie powodować zmniejszenie nasilenia tej emocji, tzw. habituację. Moment rozpoczęcia ekspozycji oraz sytuacje, które będą jej przedmiotem, zależą od pacjenta.
Leczenie farmakologiczne lęku społecznego fobii jest możliwe. W przeciwieństwie do innych fobii, fobię społeczną można leczyć farmakologicznie. Do najczęściej stosowanych należą leki z kategorii przeciwdepresyjnych, w tym selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny- SSRI oraz Inhibitory monoaminooksydazy- MAOI.
Z pomocą może także przyjść psycholog online. W May Way dobieramy leczenie do pacjenta. Jest to zarówno psycholog dla dorosłych, jak i dzieci. Zajmujemy się pomocą w przypadku różnych schorzeń, takich jak depresja, czy
zaburzenia osobowości. Udostępniamy i analizujemy testy psychologiczne online. Prowadzimy różne rodzaje terapie. Jest to m.in.:
.
Literatura fobia społeczna
Potoczek, A. (2005). Fobia społeczna: zarys koncepcji zaburzenia. Psychiatria Polska, 39(4).
Dąbkowska, M. (2004). Fobia społeczna u dzieci i młodzieży. Psychiatria Polska.
Kozłowska, M. (2016). Fobia społeczna–sposoby terapii z zastosowaniem internetu. Ogrody Nauk i Sztuk, (6), 175-185.
Nieśmiałość jest stanem, którego większość z nas już doświadczyła. Nieśmiałość może pojawić się w przypadku nowej sytuacji, poznania nowych osób czy też być cechą naszej osobowości - jest ona najczęściej stanem o optymalnej intensywności, nie przeszkadza w normalnym funkcjonowaniu i łatwo ją przełamać.
Natomiast fobia społeczna jest zaburzeniem, którego przyczyną staje się błędne interpretowanie rzeczywistości oraz konkretnych sytuacji. Fobia społeczna często powoduje izolacje, odosobnienie, lęk przed zawieraniem jakichkolwiek relacji z innymi, a w konsekwencji kończy się samotnością.
Jeśli nie jesteśmy pewni czy nasze objawy wskazują na nieśmiałość czy rozwijającą się fobię społeczną warto skonsultować się z psychologiem.
Wśród przyczyn fobii społecznej wymienić możemy zarówno czynniki biologiczne, jak i środowiskowe. Na rozwój fobii społecznej wpływ może mieć zarówno wychowanie, relacje z rodzicami, ale także czynniki genetyczne, takie jak występowanie fobii społecznej u rodziców czy dziadków.
Ponadto za rozwój fobii społecznej odpowiadać może również zaburzona praca mózgu - kłopoty z produkcją i regulacją neuroprzekaźników, a także nadaktywność ciała migdałowatego, czyli struktury odpowiedzialnej za regulację lęku.
Z fobią społeczną ciężko radzić sobie samemu. Podstawą całkowitego wyleczenia fobii jest podjęcie psychoterapii, która pozwoli poznać przyczyny tego zaburzenia i przepracować trudne doświadczenia, które stoją za jej rozwojem.
W wyniku psychoterapii mamy szansę zmienić nasze myślenie i interpretowanie wielu sytuacji. Psychoterapia wpływa również na postrzeganie samych siebie, w wyniku czego będziemy mogli pozbyć się paraliżującego lęku w otoczeniu ludzi.
Dzięki technikom terapeutycznym będzie możliwość oswajania się z lękiem i uczenie sposobów radzenia sobie z fobią.
Fobia społeczna jest jednym z zaburzeń lękowych, które wymagają podjęcia psychoterapii. W przypadku fobii społecznej podjęcie psychoterapii jest najefektywniejszą metodą leczenia, pozwala bowiem pod okiem specjalisty przepracować swoje lęki i zmienić błędne schematy myślowe, które często stoją u podstaw rozwoju fobii.
Najczęściej stosowaną metodą w leczeniu fobii społecznej jest terapia poznawczo-behawioralna, która skupia się na negatywnych wzorcach myślowych i destrukcyjnych zachowaniach.